อึ้งเซียะต้องการกลับมาเพื่อล้างแค้น แต่เหล่าศัตรูของเขาก็พากันแก่ตายไปหมดแล้ว สร้างความเสียใจแก่เขายิ่งนัก อึ้งเซียงได้ตามหาต๊กโกวเพื่อทำตามคำสัญญาที่ให้ไว้ แต่จนใจที่ไม่อาจพานพบ นั่นเพราะต๊กโกวได้ปลีกตัวไปอยู่หุบเขาเร้นลับกับอินทรียักษ์และเสียชีวิตไปนานแล้ว อึ้งเซียงสำนึกว่าตนเองยังมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน จึงไม่อยากไปให้ยอดวิชาที่ตนอุตส่าห์สร้างขึ้นมาสูญหายไป จึงได้คัดลอกเป็นคัมภีร์สองเล่ม เล่มแรกเขียนถึงหลักการฝึกปรือลมปราณที่ตนเรียนรู้มาในวัยหนุ่ม ส่วนเล่มหลังเป็นเคล็ดวิชาเกี่ยวกับกระบวนท่าที่ตนศึกษาค้นคว้ามาหลายสิบปีนี้ ตั้งชื่อคัมภีร์ทั้งสองเล่มนี้ว่า "เก้าอิมจินเก็ง"(สัจจะ9ปี) การสร้างคัมภีร์ทั้งสองเล่มนี้นอกจากจะต้องการให้คนรุ่นหลังได้รับรู้ถึงภูมิปัญญาของตนแล้ว ยังจงใจจะแก้แค้นเหล่าชนชาวยุทธที่ทำลายชีวิตของตน ทั่วทั้งใต้หล้าอีกด้วย เนื่องเพราะความซับซ้อนของเก้าอิมจินเก็งไม่อาจจะฝึกปรือให้บรรลุได้ง่ายๆ หากมันปรากฏในยุทธจักรเมื่อใด อึ้งเซียงมั่นใจว่าจะต้องเกิดการเข่นฆ่าแย่งชิงกันขึ้นในหมู่ผู้มีใจละโมภแน่ๆ ส่วนเหตุผลอีกข้อก็คือ..